Arsacal
button
button
button
button


Van accountant tot goede herder

Afscheid van pastoor Kees Hulsebosch

Overweging Preek - gepubliceerd: donderdag, 27 juni 2024 - 1072 woorden
Uitvaartboekje met de foto van pastoor Hulsebosch
Uitvaartboekje met de foto van pastoor Hulsebosch
de kerk van de HH. Ursula en gezellinnen
de kerk van de HH. Ursula en gezellinnen
het graf
het graf

Op 27 juni namen we in de paro­chie­kerk van Warmen­hui­zen afscheid van de vorige week (20 juni) overle­den pastoor Kees Hulse­bosch. Een waar­dig afscheid met deelname van veel mensen, ook al vond de uit­vaart plaats op een door­de­weekse dag om 14.15 uur. Ook mgr. Punt en mgr. Van Burg­ste­den waren aanwe­zig.

Geliefd

Het was een teken dat pastoor Hulse­bosch geliefd was en dat kwam ook tot uiting in de com­mentaren van de aanwe­zige gelo­vi­gen en in de woordjes die de se­cre­ta­ris van het kerk­bestuur van Warmen­hui­zen, de vice-voor­zit­ter van Bur­ger­brug en de koster aan het einde van de uit­vaart spraken.

Veel dank!

De kerk­be­stuurs­le­den, de koster en de ver­schil­lende mensen die allerlei man­tel­zorgtaken op zich had­den geno­men in de periode van het ziek-zijn van de pastoor, verdienen allen zeer veel dank! Ik kan goed begrijpen waaorm pastoor Hulse­bosch zo graag in Warmen­hui­zen was. En de gelo­vi­gen gaven al een indi­ca­tie van wie ze wel graag als op­vol­ger zou­den willen zien...

Con­ce­le­branten

Er waren behalve de bis­schop­pen mgr. Punt, mgr. Van Burg­ste­den en ik, een twaalftal pries­ters aanwe­zig die bijna allen con­ce­le­breer­den, onder wie veel studie­ge­no­ten van de semi­na­rie­tijd. Na­tuur­lijk was deken Ivan Garcia er, evenals de in de pa­ro­chie assis­te­rende pries­ters past. Paul Bindels en pater Gerard Wijers. De rector van het semi­na­rie, Jeroen de Wit, ontbrak niet, want Kees Hulse­bosch is jarenlang econoom van het semi­na­rie geweest. Ook de wij­dings­ge­no­ten waren er: past. Nico Kerssens en past. Paul Stomph, terwijl we de omge­ko­men diakens die met hem waren gewijd, hebben her­dacht (Quinton en Juan, zie onder in de preek). Uit de regio was past. Ignas Tilma erbij en kape­laans Warnaar en Kaak. Ook vica­ris Gerard Bruggink con­ce­le­breerde. Pastoor Jan van der Stok was aanwe­zig.Canticum Gregorianum o.l.v. Mark Heerink ver­zorgde de Gre­go­ri­aanse gezangen uitstekend.

Na de Uitvaart­mis is pastoor Hulse­bosch begraven op het kerkhof achter de kerk.

Hier­on­der de homilie die ik bij deze gelegen­heid heb gehou­den

 

Dank­baar pries­ter, goede her­der...

UITVAART PASTOOR KEES HULSEBOSCH


Broe­ders en zusters,

Goede her­der


Het beeld van de goede her­der
spreekt ons allen aan.
Dat is eigen­lijk altijd zo geweest.
De afbeel­ding van Christus
als de goede her­der,
sprak de eerste chris­te­nen al bij­zon­der aan:
in de catacomben,
de oud-chris­te­lijke begraaf­plaatsen,
vin­den we Jezus het vaakst afge­beeld
als de goede her­der.
Ook voor pastoor Hulse­bosch was dit het beeld
dat hem het meeste aansprak,
ook voor zijn eigen pries­ter­schap.
De goede her­der is degene
die zijn leven geeft voor zijn schapen.

Op het droge... of "Duc in altum" (Vaar naar het diepe)?

Kees Hulse­bosch had het
rus­tig aan kunnen gaan doen;
na een leven als accountant
had hij zijn eigen schaapjes op het droge,
zoals ze zeggen.
Hij had ervan kunnen gaan genieten.
Maar hij koos er toen juist voor
- vanuit de roe­ping die hij voelde -
om zich in te zetten
voor iets goeds en moois:
zijn leven te geven
voor de kerk,
de ge­meen­schap van de gelo­vi­gen,
en voor hen een goede her­der te zijn.
Zo begon hij op een leef­tijd
dat anderen met pensioen gaan,
met een nieuw leven.

Zoeken naar de schapen

Het beeld van de Goede Herder
geeft het offer aan:
de goede her­der geeft zijn leven voor zijn schapen.
Jezus, de Heer, heeft dat gedaan
door zich op het kruis te geven;
zo wilde pastoor Hulse­bosch
zijn leven geven
en het offer van Jezus vieren en te­gen­woor­dig stellen
in de heilige Mis.
Het beeld van de goede her­der
geeft ook de liefde van Jezus
voor de zon­daar aan:
de goede her­der gaat op zoek
naar de schaapjes die verloren lopen;
zo is een pries­ter er voor ie­der­een,
wie die mens ook is,
hoe fout die mis­schien ook zit,
de pries­ter is ge­roe­pen
om die persoon te bena­de­ren
met de liefde van Jezus voor alle mensen.

Dat heeft pastoor Kees Hulse­bosch
willen doen
toen hij ervoor koos
om de roe­ping te volgen
die God in zijn hart had gelegd
en hij op 63 jarig leef­tijd pries­ter werd.

Nuchter en dank­baar

Pastoor Kees Hulse­bosch
was een nuchter persoon,
met beide voeten op de grond
en tege­lijk een heel gelovig mens,
zoals ook weer bleek uit de manier
waarop hij met zijn ziekte omging:
nuchter, een­vou­dig, met overgave;
zo sprak hij er tegen­over mij heel nuchter over
dat hij zijn tach­tigste ver­jaar­dag
waar­schijn­lijk niet meer zou halen,
tege­lijk keek hij terug op een mooi leven,
in dank­baar­heid voor zijn jaren als pries­ter,
want al kwam hij uit een heel andere, zake­lijke ach­ter­grond,
hij heeft nooit spijt gehad van die stap.

Een late ontdek­king

Voor pastoor Kees Hulse­bosch
is die weg dus op latere leef­tijd be­gon­nen,
hij was een late roe­ping
of mis­schien moeten we zeggen:
hij heeft zijn roe­ping laat ontdekt;
want toen hij als accountant merkte
hoeveel hij voor andere mensen kon betekenen
door de gesprekken eromheen
die niet over de cijfertjes gingen,
kwam hij erachter wat God van hem wilde.
Die roe­ping heeft hij in dank­baar­heid beleefd
als een grote genade.
Er is eigen­lijk niets mooiers in het leven
dan wanneer je vervulling mag vin­den,
als je het doel mag ont­dek­ken
waarvoor de goede God je heeft geschapen.
Je zou dat alle mensen willen toewensen,
dan zou er ook meer vrede zijn en geluk
onder de mensen.
Pastoor Hulse­bosch was dank­baar dat hij
toch nog zes­tien jaar
actief pries­ter heeft mogen zijn.

Hij was hier graag.

Juan en Quinton

Daarbij heeft hij altijd ook in zijn hart
de twee studie­ge­no­ten gehad, Juan en Quinton,
die samen met hem diaken waren gewijd
maar die kort daarna
door een tra­gisch ongeluk
om het leven waren geko­men.
Regel­ma­tig kwam hij daar op terug,
hij is hen nooit vergeten.

Dienst­baar ook met zijn expertise

Hij was geen man van grote woor­den
en grote verhalen,
maar zo wilde hij zijn:
een goede her­der, be­schik­baar voor de mensen,
met geloof en een luis­te­rend oor.

Zijn expertise als accountant
kwam daarbij goed van pas
die heeft hij niet alleen in de pa­ro­chie,
maar ook in het Pensioen­fonds Neder­landse Bis­dom­men
en als econoom van het semi­na­rie
weer goed kunnen gebruiken.

We ver­trouwen hem toe...

Vandaag ver­trouwen we Kees Hulse­bosch toe
aan Zijn Schepper,
die zal hem thuis brengen
en verenigen met zijn zus,
zijn ouders en ver­dere familie,
met Quinton en Juan.

Ik wil daarbij mijn bij­zon­dere dank uit­spre­ken
aan de leden van het kerk­bestuur
met wie hij zo pret­tig heeft samen­ge­werkt,
aan degenen die hem in huis hebben bijgestaan,
de koster en anderen
die hem tot steun zijn geweest.
Ik dank U zeer voor Uw liefde en uw steun.

Wij staan hem nu af,
maar hij is in goede han­den,
in Gods Vaderhan­den,
moge die goede God
die hij hier op aarde heeft gediend,
hem nu voor altijd gelukkig maken
en eeuwig leven schenken.

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter
Terug